Podziękowania

Kochane.Dziś (a pewnie jak skończę pisać to będzie już jutro :)) jest mój szczęśliwy dzień.
Wczoraj późnym wieczorem wróciłam z niezbyt udanego wyjazdu (cały tydzień lał deszcz) . Padłam od razu do łóżka, choć miałam ogromną ochotę zajrzeć co u Was słychać, zmęczenie jednak zwyciężyło. Rano po śniadaniu spotkała mnie pierwsza miła niespodzianka. Odwiedziła mnie moja przyjaciółka od kilku lat mieszkająca w Anglii. Posiedziałyśmy, niestety niezbyt długo , bo już jutro wylatuje z powrotem, powspominałyśmy, pooglądałyśmy nasze dzieci (ona moje na żywo -Zosię po raz pierwszy, a Igora nie widziała ponad dwa lata, a ja Jej córcię niestety tylko na zdjęciach). Popłakałam się oczywiście kiedy odjeżdżała, bo pewnie nie prędko się znów zobaczymy.
Chwilę potem przegoniłam syna od komputera, siadłam i zaczęłam przegląd. Oczywiście od Koronki i ...oglądałam, czytałam i znów łzy płynęły mi po policzkach. Tym razem były to łzy szczęścia i niesamowitego wzruszenia . Kiedy skończyłam szybciutko "pobiegłam" do siebie zobaczyć czy czasem ktoś do mnie nie napisał. A tu aż mnie zatkało! Tyle ciepłych ,podnoszących na duchu słów znalazłam. Czytałam wszystko po kilka razy, a potem zaglądałam po kolei do każdej z Was żeby podziękować każdej z osobna. Mam nadzieję, że żadnej z Was nie przegapiłam, bo każdy komentarz jest dla mnie tak samo cenny, jednak na wszelki wypadek piszę tego posta i jeszcze raz wszystkim Wam zbiorowo DZIĘKUJĘ .Koronka miała racje. Wasze komentarze to piórka moich skrzydeł! Jesteś FANTASTYCZNE! Ściskam Was BARDZO mocno i uciekam, mąż mnie goni do spania, bo spędziłam mnóstwo czasu przed monitorem pisząc do Was i oglądając Wasze piękne prace. Warto jednak było :)